Αν σε έπεισα

                           

   Αν σε έπεισα

του Αριστοτέλη Φράγκου 

                                             

Από το παράθυρο της καρδιάς σου, ήλιος καλοκαιρινός θα μπω, έτσι ανύποπτη καθώς κοιμάσαι, με χάδια να σε κουρσέψω. 

Ύστερα, πεταλούδα, μέλισσα, θα μεταμορφωθώ, στων χειλιών σου το ανθόμελο, τη δίψα μου να μεθύσω. Αν στις θάλασσες των ματιών σου πλανευτώ.

 Αν στους δρόμους του κορμιού σου μεθυσμένος όπως θα είμαι ξενυχτήσω. Γίνε γοργόνα μέδουσα. Τρίαινα Ποσειδώνα, να με βουλιάξεις Ατλαντίδα στην αγκαλιά σου. Ή πιες με γουλιές ατέλειωτες, στον πρωινό καφέ σου. Αν σε έπεισα πόσο σε θέλω. Φύτεψέ με δέντρο ελιάς, ιτιάς, στον κήπο της αγάπης σου. Αίμα σου κάνε με να τρέχω στις αρτηρίες σου χωρίς όρια ταχύτητας, μέχρι ο θάνατος σαλπίσει, την θνητή ήττα μου.