Prince of Knives

Prince of Knives

Της Πωλίνας Γουρδέα 

Από το παράθυρο μπορούσες να δεις τη θάλασσα.

Μνήμη οικεία και κάθε φορά τόσο καινούρια.

Η μυρωδιά του δυνατό κεχριμπάρι,

άραγε κατάλαβε ποτέ του πώς αισθάνομαι;

Αγάπη που δεν πεθαίνει μου είπε κάποτε μια χαρτορίχτρα,

σε κυνηγάει σαν πιστό σκυλί, τρέφεται από τις σάρκες σου, αισθάνεται τη λύπη σου και ξέρει πώς γυρνώντας δεν θα βρει τίποτα εδώ.

Θέλω να γλιτώσω, να βγάλω από πάνω μου το δέρμα του για να μην τον νιώθω πια.

Να πάω στο μπάνιο και να ξεπλύνω κάθε ίχνος από την παρουσία του, να κοιταχτώ στον καθρέφτη και να μην λάμπουν τα μάτια μου από την εικόνα του.

Να είμαι ξανά ελεύθερη, χωρίς το όνομά του στα χείλη μου.

Κι αν κάποτε γνώρισα έναν Πρίγκιπα, τώρα προτιμώ να ξεριζώσω την καρδιά μου.

Χωρίς καμία ενοχή.

Εξάλλου τις νύχτες στην πλάτη μου έχω καρφωμένα τα μαχαίρια της λησμονιάς.