Κύκνεια Αγάπη

Ο πίνακας είναι μια δημιουργία της Κωνσταντίνας Μηνά, εμπνευσμένη από την ποιητική συλλογή Κύκνεια Αγάπη 

Της Έλενας Πίνη 

Σας ευχαριστώ πολύ όλους για την τιμή που μου κάνετε και παρευρίσκεστε απόψε εδώ σε αυτό το ξεχωριστό και ζεστό χώρο, στον Πολυχώρο «Αίτιον», που μας φιλοξενεί.

Λοιπόν, θα σας αποκαλύψω τώρα πως ξεκίνησε αυτή η ιδέα για την σημερινή εκδήλωση, που περιλαμβάνει την παρουσίαση του ποιητικού μου έργου, με τίτλο «Κύκνεια Αγάπη» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Anima από τις αρχές του ’18 και την παρουσίαση του εικαστικού έργου, που είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο και φιλοτεχνημένο από την εξαιρετική ζωγράφο και υπέροχο άνθρωπο, την Κωνσταντίνα Μηνά.

Με την Κωνσταντίνα συναντηθήκαμε πρώτη φορά σε μια ποιητική βραδιά σε μια γκαλερί, όπου είχα κληθεί να μιλήσω για το κατά πόσο η Ποίηση και γενικότερα η Τέχνη λειτουργούν ευεργετικά απέναντι στη φθορά και στη μοναξιά. Στην ομιλία μου, περιελάμβανα ένα απόσπασμα από την «Κύκνεια Αγάπη», που έγινε και η αφορμή να μιλήσουμε προσωπικά στο τέλος της εκδήλωσης και τελικά, να συναντηθούμε στην πορεία και καλλιτεχνικά.

Πριν όμως προχωρήσω, να σας συστήσω και την αγαπημένη φίλη της Κωνσταντίνας, την αναγνωρισμένη στον χώρο της, ψυχολόγο και ψυχοθεραπεύτρια, Βίκυ Σακκή που μου έκανε την τιμή να δεχτεί να μιλήσει για το έργο μου.

Η «Κύκνεια Αγάπη» είναι μια ιστορία ειπωμένη με λυρισμό, δοσμένη μέσα από εικόνες και σύμβολα, που ξεκινάει από μια υποδειγματική αγάπη, που όλοι γνωρίζουμε ότι γεννιέται στο βασίλειο των ζώων.

Οι κύκνοι αγαπούν ισόβια έναν και μοναδικό σύντροφο.

Επηρεασμένη λοιπόν από τη γοητεία των λαικών μύθων και των παραδόσεων, όπου οι ήρωες κυνηγούν το ανέφικτο στον έρωτα, στη ζωή και στην ύπαρξη, σκέφτηκα να στήσω ένα παραμύθι για μεγάλους, όπου θα ξετυλίγω πολλές από τις ανθρώπινες πλευρές ενός ανέφικτου έρωτα, φέρνοντάς το σε παραλληλισμό με την ιστορία των κύκνων, θέλοντας όμως στο τέλος να κάνω την ανατροπή στην προσωπική ιστορία των ανθρώπων.

Η ιστορία των κύκνων ξεκινάει έτσι:

Είναι το μέσο της Άνοιξης,

οι πρώτες μέρες του Απρίλη.

Δυο κύκνοι μεγαλόσωμοι

στο μέσο της λίμνης,

χαίρονται τις λαμπρές ακτίνες του Ήλιου.

Ζεσταίνουν τις καρδιές τους.

Ο ένας ακολουθεί την πορεία του άλλου.

Ο πρώτος κύκνος - ολόλευκος – προπορεύεται,

χαράζει εκείνος τη διαδρομή.

Σαν να ξορκίζει την παγωνιά του Χειμώνα,

σαν να κάνει λιτανεία στον Ήλιο

για να καθίσει πιο πολύ στον ουρανό.

Ο κύκνος αποτελεί σύμβολο της ομορφιάς, της ισορροπίας και της πίστης. Γι’ αυτό και αποτελούσε ιερό ζώο της θεάς Αφροδίτης και του θεού Απόλλωνα των αρχαίων προγόνων μας. Ο λευκός και ο μαύρος κύκνος συμβολίζουν τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο λευκός συμβολίζει την ομορφιά, τη χάρη και την αγνότητα και ο μαύρος την πρόκληση της διαφορετικότητας. Ο μαύρος κουβαλάει κάτι περίεργο ακόμη, ένα μωβ φτερό στην ουρά του.

Η ιστορία των ανθρώπων ξεκινάει παρόμοια:

Ήρθε το μέσο της Άνοιξης.

Είναι οι πρώτες μέρες του Απρίλη.

Μέρα ζεστή και υγρή συνάμα,

μέρα μικρή και θαμπή για θαύμα.

Μα έχει πάψει από καιρό

να περιμένει ένα θαύμα.

Βλέπει στα μάτια του μια λάμψη,

καθώς βαδίζει προς το σπίτι της.

Αισθάνεται κάτι σαν

λιακάδα στην ψυχή.

Εδώ βλέπουμε μια αντρική μορφή που μαγεύεται από μια γυναίκα ξεχωριστής ομορφιάς και ευγένειας. Η Μοίρα όμως δεν τους αφήνει να πορευτούν μαζί, τους χωρίζει. Μα υπάρχει ένας σύνδεσμος ανάμεσα στο ζευγάρι των κύκνων και των ανθρώπων, που φαίνεται από το παρακάτω απόσπασμα:

Πόσο αγαπάει αυτούς

τους μωβ υακίνθους;

Αγαπάει τον τρόπο που

αντικρίζουν τον Ήλιο.

Σηκώνουν ψηλά τους μίσχους τους

και τεντώνουν τα κεφαλάκια τους.

Μόνο έτσι, νιώθουν τα μωβ

προσωπάκια τους να λάμπουν.

Κι όλο και απλώνουν την παράξενη

ομορφιά τους στον κήπο του.

Μα κάθε φορά που αντικρίζει

σε αυτό τον κήπο,

τους μωβ υακίνθους,

είναι σαν να αντικρίζει εκείνην.

Εκείνη φέρει το όνομά τους.

Υακίνθη.

Ο υάκινθος είναι ένα από τα πιο όμορφα και αρωματικά φυτά. Αντιπροσωπεύει τη σταθερότητα και την ειλικρίνεια. Παράλληλα, το όνομα Υάκινθος είναι συνυφασμένο και με τα πανάρχαια ήθη. Προς τιμήν του κάθε χρόνο, γιόρταζαν το θάνατο και την ανάστασή του, καθώς θεωρούνταν ένας προελληνικός θεός της βλάστησης και της γονιμότητας. Ο Άγιος Υάκινθος της Χριστιανικής Πίστης, θεωρείται ο άγιος των αισθημάτων, της ανάμνησης και της προσδοκίας.

Επίσης, το μωβ είναι το χρώμα των εκλεκτών, της ταπεινότητας, της αυτοθυσίας και συχνά της μελαγχολίας. Επίσης συμβολίζει μια γλυκύτητα, ένα ρομαντισμό και μια νοσταλγική έλξη.

Ο άνδρας παραμένει συναισθηματικά πιστός στην Υακίνθη του, παρά τις αντιξοότητες από το περιβάλλον του. Για χρόνια δεν είναι μαζί, εκείνος όμως πάντα της φέρνει ένα πράσινο δέμα, γυρνώντας από τα ταξίδια του, θέλοντας να δείξει την αφοσίωση του σ’ αυτήν.

Ώσπου στο τέλος αυτού του λυρικού παραμυθιού, τα δυο ζευγάρια βρίσκονται σε ένα ονειρικό τοπίο μιας λίμνης. Εκεί, βλαστάνει ο έρωτας και γίνεται η μετάβαση από το όνειρο στην αρμονική αναδίπλωση ενός ολοκληρωμένου συναισθήματος.

Στην «Κύκνεια Αγάπη» γίνεται εσκεμμένα η ανατροπή του συμβόλου του μαύρου κύκνου, από σύμβολο κακοτυχίας ή θανάτου, σε σύμβολο αναγέννησης και δημιουργίας.

Ο λευκός και ο μαύρος κύκνος είναι δυο εκδοχές που συναντάμε και στο ανθρώπινο βασίλειο. Αρκεί ο καθένας μας να ακολουθεί τη διαίσθησή του και να ζει συναισθηματικά ελεύθερος.

Εύχομαι σε όσους το διαβάσουν να μπορέσουν να αποδράσουν με τον λευκό ή με τον μαύρο κύκνο τους στην δική τους ονειρική λίμνη.

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας πως και τα δυο βιβλία μου τέθηκαν για αξιολόγηση στον 3^ο Παγκόσμιο Καλλιτεχνικό Διαγωνισμό του ΕΠΟΚ και επιλέχθηκαν για βράβευση μέσα στα καλύτερα βιβλία του 2017.

Εύχομαι τόσο η «Κύκνεια Αγάπη» όσο και το «Δέσμιοι Ονείρων» να σας δημιουργήσουν την επιθυμία να ταξιδεύετε με την ψυχή σας!

Σας ευχαριστώ από καρδιάς!